Door Academie-student Ingrid Schippers
Van polariteit naar creatief denken
Augustus ‘21 was een pittige maand. Het was door hen die sterk in verbinding staan met de steeds veranderende energieën in de wereld al voorspeld: het zou een grijze maand worden. Binnen een ruime marge zouden soms lastige facetten van het leven aan de orde komen. We zitten immers in tijden van grote veranderingen. En voor verandering is bij tijd en wijle omspitten en uitgraven nodig.
Ik moest aan deze voorspelling denken toen de eerste dag van augustus mij het nieuws bracht dat mijn leermeester Cees van der Kroefwas overleden; bij leven psychiater te Amsterdam en Den Haag en directeur van de Rudolf Steiner kliniek. Voor mij was Cees bij uitstek een levensgids. Ik was al jaren op zoek naar passende antwoorden op vele levensvragen toen ik hem 25 jaar geleden voor het eerst ontmoette. Een voorbestemde ontmoeting, al begon ik dat pas in latere jaren te onderkennen.
Tot in de laatste maanden van zijn leven studerend en zo helder als glas, was Cees voor mij een onuitputtelijke bron van middeleeuwse esoterie, kunstgeschiedenis en kenner van het gedachtengoed van Rudolf Steiner, de grondlegger van de antroposofie. Daarmee samenhangend was hij ook de hoofdbron voor mijn kaartendeck: Nan Yar – Wie Ben Ik.
Cees benadrukte dat hij zich geen antroposoof voelde. Hij heeft zich er zelfs een behoorlijk groot deel van zijn leven afzijdig van gehouden en zei vaak dat de antroposofie anders heeft uitgepakt dan Steiner het had bedoeld. Ik voel me te weinig onderlegd om daar een oordeel over te hebben. Ik herken wel het menselijk mechanisme om bepaalde nieuwe stromingen te gebruiken voor andere doelstellingen dan de oorspronkelijk opzet en intentie. Wat dat aangaat, blijft het bij overtuigingen en inzichten altijd graven naar authenticiteit.
Een open geest houden, om van de ware oorsprong van ‘de dingen’ een glimp op te blijven vangen, lijkt me belangrijk in een tijd waarin heersende denkbeelden nogal wat polariteit en felle uitspraken oproepen.
‘Het leven is wat zich afspeelt terwijl je plannen maakt,’ zegt een wijze uitdrukking. Ik heb vaak het gevoel dat ik nog maar een fractie snap van wat ik geacht word met mijn leven te doen. En of ik datgene wat ik denk te snappen eigenlijk wel mag of wil. Daar komt een hoop graafwerk in eigen psyche bij kijken. Om nog maar te zwijgen over de verwachtingen en voorwaardelijkheden – als dat een woord is – van de buitenwereld.
Nu wil het ‘toeval’ dat op de literatuurlijst van het eerste college, voor de studierichting Transpersoonlijke Counseling op de Academie voor Geesteswetenschappen, de autobiografie van Carl Jung ‘Herinneringen, dromen, gedachten’ staat. Aldus stuitte ik al lezend tijdens mijn augustusoverpeinzingen op de volgende woorden van Jung:
‘Een boek van mij (Jung) draagt altijd iets van het noodlot in zich. Het brengt iets onvoorspelbaars met zich mee, en ik kan mezelf niets voornemen of voorschrijven. Ook met de autobiografie gaat het nu al heel anders dan ik me in het begin had voorgesteld.’
Een prachtige metafoor voor het leven, vind ik. Des te complexer de uitgraving, des te diepgaander wat er tevoorschijn komt. Ik ben in elk geval blij dat ik weer heb ingetekend voor een jaar aan de Academie voor Geesteswetenschappen. Ik kan wel wat hulp bij mijn immer doorgaande graafwerkzaamheden gebruiken!
In dankbaarheid geschreven.
Ingrid Schippers studeert Transpersoonlijke Counseling aan de Academie voor Geesteswetenschappen. In haar praktijk Energy Counseling combineert zij persoonlijke groei met energetisch lichaamswerk.
Deze blog is een bewerking van een blog die Ingrid eerder publiceerde op haar eigen website.