Op 30 oktober staan wij stil bij de eerste sterfdag van Philippe van Heusden. Philippe was op allerlei manieren en in verschillende rollen betrokken bij de Academie voor Geesteswetenschappen. Hij was een geliefd en inspirerend docent, wat ook bleek uit de vele steunbetuigingen die wij vorig jaar ontvingen na zijn overlijden. Tot aan zijn ziekte in 2023 was hij bovendien een bevlogen directeur die nooit te beroerd was om de handen uit de mouwen te steken op de ‘werkvloer’. Ook tijdens zijn ziekte bleef hij betrokken en met ons verbonden. Ewald Wagenaar schreef onderstaande persoonlijke herinnering aan Philippe.

Wij missen Philippe.
Docenten en medewerkers van de Academie voor Geesteswetenschappen

——-

Philippe van Heusden blijft ook een jaar na zijn overlijden ons nabij. Een open, humorvolle en erudiete collega en medebestuurder die met een milde glimlach ’s menschen dwaasheid tegemoet kon treden. Ook in zijn twijfel over en zoektocht naar het antwoord op de eeuwige vraag ‘wie ben ik’, kon hij inspirerende kwetsbaarheid voorleven. Zijn aanwezigheid resoneerde altijd de aanwezige liefde.

Tot op het laatst leiding- én vormgevend aan de Academie die hij mee oprichtte, voelde ik ook zijn  liefde voor de geestelijke wortels van het Westen, Jodendom en Christendom. Maar nooit té ernstig, altijd die glimlach van de ziel, vol zachte humor en een stevige dosis relativeringsvermogen.

Zijn aandachtige aanwezigheid gaf ruimte aan de anderen die hij met stil of doordacht inzicht een zacht gezag gaf. “Neem het leven serieus met een knipoog, dan is de geest erbij”, die hint van hem blijft ons bij als uitnodiging om het goede te doen en om mild te blijven.

Dankbaar voor zijn wijsheid en warmte wordt zijn nalatenschap verder gedragen. In ons werk, zijn publicaties als uitgever en in onze Academie, maar ook in de manier waarop we elkaar zien. Moge zijn nagedachtenis ons tot een zegen en vreugde zijn die dieper ademt dan woorden. Maar ik mis hem als zielsverwant nog steeds.

Ewald Wagenaar